امروزه آلياژهايي كه داراي استحكام بالايي باشند و در عين حال سبك نيز باشند داراي كاربردهاي زيادي در صنعت هستند. روش تيكزوفرمينگ يك روش جديدي است كه بر روي آلياژ A356 كه كاربرد زيادي در صنعت خودروسازي و سازه هاي دريايي دارد انجام شد. در اين پژوهش ابتدا آلياژ A356 به اندازه 50C تحت فوق گداز قرار گرفت و سپس دما تا 670C كاهش داده شد. سپس همزن با سرعت 1000rpm وارد مذاب شد. به منظور جلوگيري از پاشش مذاب به اطراف سرعت همزن به تدريج افزايش پيدا مي كرد. عمل همزدن تا زمانيكه دماي مذاب به 593c برسد ادامه پيدا مي كرد. در اين دما توپي ته بوته كشيده شده و مخلوط نيمه جامد به داخل قالب فلزي كوئنچ مي شد. اين نمونه ها به صورت جداگانه به همراه قالب تيكزوفرم وارد كوره كربوليت در دماهاي 590c و 600c شدند و در اين دما به مدت 10 دقيقه نگه داشته شدند. سپس نمونه ها از كوره خارج شده و به همراه قالب تيكزوفرم زير دستگاه پرس قرار گرفتند و به اندازه 50٪ كارگرم در هر دما بر روي آن اعمال مي شد.

عموما به دليل ملاحضات اقتصادي استفاده از فلزات با ويژگي هاي خاص در كل قطعه با وسيله به صرفه نيست. طراحي براساس فلزهاي غير همجنس فوائيد اقتصادي و فني بيشتري نسبت به حالتي كه اين طراحي براساس يك جنس باشد را داراست. توليد قطعات غير همجنس كه با استفاده از ليزر پالسي Nd:YAG انجام شد مي تواند جايگزين مناسبي براي سازه هايي باشد كه در آنها سبكي وزن پارامتر مهمي است. به عنوان مثال از آنجائيكه فولاد تشكيل دهنده 50٪ از بدنه خودرو مي باشد اختراع حاضر مي تواند جايگزين مناسبي براي قطعات سنگين اتومبيل باشد. فلزاتي كه براي توليد اين قطعه جديد مورد استفاده قرار گرفتند عبارتند از فولاد كربني ساده 0.8mm)st14 = ضخامت) با تركيب c=0.08 و Mn=0.4 و الومينيوم 2mm)5754 = ضخامت) با تركيب Mg=3.006 و 0.04> cu و 0.25>Mn و 0.37>Fe و 0.14>Ti از آنجا كه درتوليد قطعه غير همجنس آلومينيوم - فولاد امكان تشكيل تركيبات بين فلزي مضر وجود دارد تعيين پارامترهاي بهينه براي اين اتصال مهم است. با استفاده از اين پارامترهاي بهينه امكان توليد قطعه اي با حداقل ميزان تركيبات بين فلزي وجود دارد. با انجام 3 سري آزمايش تغيير قله توان در انرژي پالس ثابت - تغيير عرض پالس در قله توان ثابت - تغيير سرعت جوشكاري در قله توان و عرض پالس ثابت پارامترهاي بهينه تعيين شدند. در هر مرحله درصد تركيبات بين فلزي تعيين شدند و در نهايت قطعه نهايي كه داراي كمترين درصد تركيبات بين فلزي بيشترين عمق نفوذ و كمترين مقدار فاز از دست رفته در حين جوشكاري بود به عنوان قطعه اي سالم تسخيص داده شد. قطعه توليد شده به اين روش داراي كمترين ميزان تركيبات بين فلزي است و از نظر ميكروسكوپي نيز داراي عيوبي مثل تخلخل پاشش درصد بالاي تركيبات بين فلزي مضر و عدم نفوذ نمي باشد و مي تواند جايگزين مناسبي براي قطعاتي باشد كه بطور كامل از فولاد استفاده شده است.